اینقد کتابا و وسایلمون زیاد شده دیگه راه صاف و میری تو خونه باید جلو پاتو نگاه کنی که به چیزی گیر نکنی نیفتی
دیوار بین هال و اتاق خواب اینجا رو بردار وقتی که یک سره شد تازه به زور میشه اندازه اتاق خوابم تو خونه بابام.!
خب این الان غر زدن نداره؟
میدونی تو اون خونه الان چند تا اتاق خواب خالیه و ما اینجا تو این چهار دیواری جا نمیشیم؟
چرا چرا چرا تهران باید اینقد خونه ها گرون و خاکبرسری باشه؟ چرا؟
تهران شهر زندگی نیست.
پاسخ دادنحذف