صحبت کردن درباره بعضی چیزها با مردها فایده ای ندارد، مردها نمیدانند زنها قادرند در "لحظه " عاشق شوند. آنها عاشق داشته هایشان میشوند، نه نداشته هایشان. زنها عاشق دوست پسرها، همکارها، آشنایان، مرد بقال محل میشوند. عاشق کسی که در زندگیشان هست. اما مردها همیشه عاشق کسی هستند که او را نمیبینند و نخواهند دید و او را نخواهند داشت. نمیشود به آنها توضیح داد که وقتی یک زن چیزی را ندارد آرام آرام یاد میگیرد دلش را بدهد به کسی دیگر.یاد میگیرد دیگر داشته هایش را دوست بدارد... اما مردها همیشه چیزی را طلب میکنند که دیگر نیست.... دیگر رفته است... اصلا نبوده ......
پ.ن: از وبلاگ خرمالوی سیاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر