من اون روز ویس گرفتم. یعنی فکر کنم فقط من عقلم رسید که این کارو کنم.
هیچ وقت کامل گوش نداده بودمش.
بیت به بیتشو بدون اینکه بزنم جلو گوش دادم. با اونا خندیدم . ضایع شدم. انگار اونجا نشسته بودم انگار همین الان بود.انگار هیچی نمیدونستم. انگار همین الان برای اولین بار این خبر و شنیدم و برای اولین بار عین خل و چلا زنگ زدم به دوستم و با هم جیغ و ویغ کردیم و به اسکاول شین مامان خندیدیم
.
.
.
متاسفانه هیچی از درد قضیه کم نمیکنه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر